PARK W WIEŃCU  gm. i pow. Mogilno

obiekty przyrodnicze - zabytkowe parki dworskie

Założenie parkowe wokół zabytkowego dworu w Wieńcu zostało założone w końcu XIX wieku. Pierwotnie park zajmował powierzchnię około 3,5 ha. Rozciągał się na południu - od drogi wiejskiej, aż po północny kres posiadłości, gdzie graniczył częściowo z folwarkiem, a częściowo z drogą łączącą zabudowania gospodarcze z przyległymi polanami. Od wschodu towarzyszyły mu pola, od zachodu skraj stanowiła droga dojazdowa, prowadząca do dworu i dalej do folwarku. W części zachodniej, w pobliżu dworu, znajdował się staw o powierzchni 0,09 ha. Większa część parku położona była na wzniesieniu o dość dużej różnicy wysokości, ze skłonem skierowanym głównie ku zachodowi, a w pobliżu dworu w stronę południową, ku jezioru.
  Na teren zespołu dworskiego wjeżdżało się przez bramę, usytuowaną centralnie, na osi zachodniej elewacji dworu. W tej sytuacji elewacja boczna przejęła rolę fasady frontowej. Znajdujące się tu paradne wejście, z półokrągłym gankiem, pełniło jednocześnie funkcję wyjścia ogrodowego. Zieleń parkowa przylegała bezpośrednio do dworu. Nie było podjazdu z wyraźnie zarysowanym centralnym klombem. Układ dróg odpowiadał ówczesnym kanonom mody sztuki ogrodowej. Klucząc, pozwalał dotrzeć do wszystkich zakątków lub wykonać tylko mały spacer wokół dworu. Istniały też bezpośrednie połączenia komunikacyjne z otoczeniem. Były to wyjścia na drogę wiejską, na pola oraz na podwórze folwarczne.
   Po 1945 roku, w związku z działalnością Zakładu Rolnego, sukcesyjnie zmniejszano powierzchnię parku w części północno-zachodniej, przeznaczając ją na rozbudowę podwórza wraz z zabudowaniami gospodarczymi. Obecnie park zajmuje obecnie 1,96 ha powierzchni. Dziś nie ma już ogrodzenia, ani ozdobnej bramy (po której zostały tylko słupy z resztkami stylizowanych latarń). Po 1985 roku wybrukowano drogę prowadzącą od bramy wjazdowej do dworu oraz płaszczyznę wokół budynku. Kamieniem polnym obudowano również podnóże skarpy przy wschodniej elewacji. W parku wykonano nowe, kamienne ścieżki. Na drodze wzdłuż wschodniego i północnego brzegu stawu także ułożono bruk.
   Wnętrza parkowe oraz ścieżki opanowały samosiewy drzew liściastych oraz ekspansywne krzewy, które zatarły dawny układ kompozycyjny tej enklawy zieleni. Pozostał cenny starodrzew, który w Wieńcu reprezentują: klony pospolite, jesiony wyniosłe i lipy drobnolistne, wyraźnie górujące nad tutejszą okolicą. Ze względu na duże walory przyrodniczo-krajobrazowe, park przydworski w Wieńcu został ujęty w "Spisie parków i ogrodów zabytkowych w Polsce" (nr rej. 146/A)

Kaja R., Przewodnik po zespołach pałacowych i dworskich, Bydgoszcz, 2002
www.wiencrol.pl

Wieniec jest położony w odległości 8 km na północny zachód od Mogilna. Dojazd do miejscowości autobusami PKS z Mogilna.

fot. ze strony www.wiencrol.pl