PARK W KIKOLE  pow. Lipno
kategoria:

obiekty przyrodnicze - zabytkowe parki dworskie
opis: Park w Kikole został założony w latach 1821-1850 wokół pałacu, stanowiącego siedzibę rodu Zboińskich.  Inicjatorem założenia oraz autorem projektu był Karol Zboiński. Założony przez niego park zastąpił najpewniej wcześniejsze założenie parkowe, współczesne wzniesionemu pałacowi. W 1909 r. park został przekomponowany według projektu Stefana Celichowskiego. W 1926 r. wykonano groblę i jaz przy stawie.
   Kompozycyjnie zespół pałacowo-parkowy składał się z dwóch części. Część południowa jest regularna, oparta na osi symetrii wyznaczonej przez poprzedzoną bramą główną, obsadzoną lipami, aleję dojazdową do pałacu, podjazd z nie zachowanym owalnym gazonem oraz pałac. Część północna, tworząca zasadniczą, rekreacyjną część parku, zakomponowana w typie krajobrazowym, ma formę zbliżoną do pięcioboku, rozciągniętego na osi wschód-zachód.
   Zasadniczym elementem kompozycyjnym parku jest staw o nieregularnej linii brzegowej. Staw ten, stanowiący rozszerzenie strumienia płynącego ze wschodu na zachód, usytuowany został w obniżeniu terenu tworzącym nieckę. Strumień przed rozszerzeniem w staw posiada odnogę, omijającą staw od północy i z powrotem łączącą się z głównym nurtem strumienia za stawem. Dalej, w kierunku zachodnim, strumień ten wpływa w wąski parów, ograniczony od od północy i południa sadami.
   Główne trakty spacerowe przecinają park równoleżnikowo, zgodnie z ukształtowaniem terenu oraz przebiegiem strumienia. Łączą je dwa trakty poprzeczne. Od traktów głównych odchodzą ścieżki spacerowe. Parkowe trakty drożne uzupełnia aleja lipowa, odchodząca od południowo-wschodniego narożnika pałacu i prowadząca w kierunku folwarku wzdłuż północnej granicy sadu. Kolejna alejka biegnie od pałacu w kierunku północno-zachodnim wzdłuż południowej granicy sadu.
   Granice parku wyznaczały od strony południowej alejki odchodzące od pałacu, a od strony wschodniej i północnej - obsadzona szpalerami drzew sieć drożna wkomponowana w układ urbanistyczny Kikoła.
   Pod względem stanu gatunkowego w parku dominuje klon pospolity, kasztanowiec biały i sosna pospolita, z gatunków obcych najczęściej występują: jałowiec sabiński, topola amerykańska, robinia akacjowa, żywotnik zachodni i wiąz syberyjski. Główne grupy drzew, poza alejami, skupione są wokół stawu, pomiędzy stawem a północną granicą parku oraz we wschodniej części parku. Mniejsze skupiska drzew występują wzdłuż traktów drożnych obrabiających parów w zachodniej części parku.
   Historyczny układ kompozycyjny parku jest zachowany, zaś drzewostan wykazuje dobry stan zdrowotny.
źródło: Materiały do dziejów rezydencji w Polsce: Ziemia dobrzyńska, t. 2, cz. 1, pod red. Stanisława Kunikowskiego, Włocławek, 2002
jak trafić: Założenie pałacowo-parkowe w Kikole usytuowane jest na wschód od drogi 554 Kikół - Rypin, odchodzącej od drogi krajowej nr 10 Toruń - Lipno, około 8 km na północny zachód od Lipna. Do parku dojeżdża się zjeżdżając ze wspomnianej drogi 554 na drogę lokalną prowadzącą w kierunku wsi Wolęcin i Chlebowo. Założenie usytuowane jest w centrum wsi, około 300 m na południowy wschód od rynku i w niewielkiej odległości od kościoła, który wraz z cmentarzem położony jest po przeciwnej stronie drogi do Wolęcina i Chlebowa.
 
zdjęcie:

fot. ze strony: http://www.kikol.pl