KOŚCIÓŁ P.W. MATKI BOSKIEJ KRÓLOWEJ POLSKI W WĄBRZEŹNIE

zabytki architektury - budowle sakralne

Historia
  Kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Królowej Polski początkowo pełnił rolę świątyni ewangelickiej. Wraz z nastaniem w Wąbrzeźnie rządów pruskich nastąpił szybki rozwój protestantyzmu. Jego wyznawcy początkowo odprawiali nabożeństwa w domu prywatnym. Dopiero wraz ze wzrostem liczby ewangelików oraz po zebraniu odpowiednich funduszy przystąpiono do budowy świątyni. Wzniesiony w latach 1835-1836 neoromański kościół ulokowany został w południowo-wschodniej części rynku. W latach 1863-1864 dobudowano do niego wysoką wieżę, na której zawieszono trzy nowe dzwony ufundowane przez członków gminy luterańskiej. 
   W 1897 r. Wąbrzeźno stało się sercem nowo utworzonej diecezji luterańskiej, liczącej prawie dwadzieścia tysięcy osób zamieszkujących w trzydziestu okolicznych miejscowościach. W związku z tym kościół został rozbudowany poprzez dodanie prezbiterium i zakrystii. Wewnątrz wzniesiono empory umożliwiające pomieszczenie większej liczby wiernych, ufundowano nowe okna, w partii chóru wstawiono trzy witraże z wyobrażeniami Jezusa oraz św. Piotra i św. Pawła, na emporze zachodniej zainstalowano nowy instrument organowy.
  Druga wojna światowa doprowadziła do rozbicia tutejszej gminy ewangelickiej, zmuszając część jej członków do emigracji. Opuszczona świątynia została przejęta przez katolików jako kaplica szkolna pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski. Od 1987 r. świątynia pełni funkcję kościoła parafialnego.
Architektura
   Kościół p.w. Matki Boskiej Królowej Polski jest orientowany, murowany z cegły, wzniesiony w stylu neoromańskim. Posiada kwadratowe prezbiterium z zakrystią od południa i kruchtą od północy. Znacznie szersza jest sześcioprzęsłowa nawa, podzielona na trzy nawy dziesięcioma słupami dźwigającymi pierwotnie empory. Od północy otwarta do wnętrza przybudówka o charakterze kaplicy, od zachodu kwadratowa wieża, z przybudówkami schodowymi po bokach. W prezbiterium sklepienie krzyżowo-żebrowe, spływające na narożne półpilastry, w nawie strop belkowany, fazowany, z poprzecznymi podciągami. Tęcza i okna zamknięte półkoliście. Na zewnątrz w zwieńczeniu ścian prezbiterium fryz arkadkowy. Dachy siodłowe, nad prezbiterium ze skośną połacią od wschodu, kryte dachówką. Wieża w dolnej kondygnacji kwadratowa, w górnej ośmioboczna, zwieńczona wysmukłą, murowaną iglicą.
Wyposażenie
   Wystrój wnętrza pochodzi z początku XX wieku. Składają się nań neogotyckie ołtarze boczne z 1908 r. Serca Jezusa i św. Józefa oraz ołtarz św. Antoniego z 1900 r. Z tego okresu pochodzą również stacje drogi krzyżowej i feretron. Nieco wcześniejszy jest obraz "Chrystusa w Ogrójcu" z 1893 roku, przepiękny witraż z XIX w. z postaciami Piotra i Pawła oraz witraże z XIX wieku.

Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. XI: Województwo bydgoskie, pod red. T. Chrzanowskiego i M. Korneckiego, z. 19: Powiat wąbrzeski, oprac. T. Chrzanowski i M. Kornecki, Warszawa, 1967

Kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Królowej Polski znajduje się na Placu Jana Pawła II.
 

fot. ze strony http://www.panoramio.com