GRODZISKO W IZDEBNIE  gm. Rogowo, pow. Żnin

kategoria:

zabytki architektury - grodziska
opis: Na półwyspie jeziora Wolskiego na terenie wsi Izdebno znajduje się owalne grodzisko pierścieniowate o średnicach 225 × 125 m. Jest to pozostałość osady kultury łużyckiej podobnej do Biskupina, odkrytej przez członków ekspedycji biskupińskiej w 1935 r., w wyniku szeroko zakrojonych wówczas poszukiwań stanowisk archeologicznych. Nie prowadzono na omawianym obiekcie żadnych prac wykopaliskowych. Jedynie w latach 50. miejscowy nauczyciel szkoły wykopał dwie duże dziury na wale grodu wczesnośredniowiecznego, a studenci archeologii Uniwersytetu Poznańskiego w 1948 r. założyli małe sondy na majdanie grodu i zakończyli prace poszukiwawcze w momencie dojścia do konstrukcji drewnianych, które potwierdziły wcześniej postawiona hipotezę o bliźniaczym charakterze grodów w Izdebnie i Biskupinie. Osada w Izdebnie nie ustępowała Biskupinowi wielkością i miała dokładnie taką samą zabudowę. Domy stały w rozdzielonych ulicami regularnych rzędach. W grodzie była też doskonale znana z Biskupina okrężna droga biegnąca wzdłuż wału obronnego. Przeprowadzona w roku 1975 ekspedycja archeologiczna wykazała, że pod metrową warstwą torfiastej ziemi znajdują się doskonale zachowane drewniane relikty grodu łużyckiego, zbudowanego około V w. p.n.e. Osada stopniowo przekształcała w obronny gród. Z czasów wczesnego średniowiecza zachowały się nawet znacznie wyższe wały niż w Biskupinie.
źródło: wikipedia
Grabowska-Romanowska O., Średniowieczny zespół obronny w Izdebnie, Żnińskie Zeszyty Historyczne, kwartalnik pisma Pałuki, 1991, nr 1
jak trafić: Izdebno leży na wschodnim brzegu wąskiego jeziora Wolskiego, w dorzeczu rzeki Wełny, około 3 km od Rogowa, w połowie drogi między Poznaniem a Bydgoszczą, przy trasie krajowej nr 5. Grodzisko nie znajduje się we wsi, lecz na półwyspie przy południowym krańcu Jeziora Wolskiego (zobacz na mapie). Z Rogowa należy wyjechać na północ, a następnie skręcić w lewo w lokalną szosę prowadzącą w kierunku Janowca Wielkopolskiego. Opisywane miejsce leży na wysokości zakrętu drogi, tam, gdzie przekracza ona obniżenie rynny jeziora. Na półwysep prowadzi ścieżka biegnąca do wałów pierścieniowatego grodziska.
 
zdjęcie:


fot. Tadeusz Frymark